من به دنبال اتاقی خالی
روزها می گردم تا از اینجا بروم
من به دنبال اتاقی خالی
کز دل پنجره اش عطر گل بوته ی شبنم زده ای می گذرد
روزهاست می گردم تا از اینجا بروم
من به دنبال گلیمی ساده
سقفی از چوب و حصیر
سردری افتاده،
من به دنبال هوای خنک آزادی و
دری ، پنجره ای باز به یک آبادی روز هاست می گردم
تا از اینجا بروم
من به دنبال هوایی نه چنین آلوده
روزگاری نه چنین افسرده
روزهایی نه چنین پژمرده
روزها می گردم تا از اینجا بروم
برد تیم محبوبم استقلالو به همه ی هواداران تبریک میگم.
به امید قهرمانی در آخر فصل ، قهرمانی در آسیا و ....
بین همه ی تیمای دنیا عشق است استقلال
شب من پنجره ای بی فرداست
روز من قصه ی تنهایی هاست
مانده بر خاک و اسیر ساحل
ماهی ام، ماهی دور از دریا
هیچ کس با دل آواره ی من
لحظه ای همدم و همراه نبود
هیچ شهری به من سرگردان
در دروازهی خود را نگشود
کولی ام خسته و سرگردانم
ابر دلتنگ پر از بارانم
پای من خسته از این رفتن بود
قصه ام قصه ی دل کندن بود
دل به هر کس که سپردم دیدم
راهش افسوس جدا از من بود
صخره ویران نشود از باران
گریه هم عقده ی ما را نگشود
آخر قصه ی من مثل همه
گم شدن در نفس باد نبود
روح آواره ی من بعد از من
کولی در به در صحراهاست
می رود بی خبر از آخر راه
همچنان مثل همیشه تنهاست.
زمان زیادی تا لحظه ی تحویل سال نمونده و من نمی دونم چرا اینجام!!! سال ۸۹ تموم شد نمی دونم برای شما چطور بود خوب یا بد؟ برای من که خوب شروع شد و بد تموم شد!به هر حال گذشت!!!چه کنیم دیگه.
فرا رسیدن سال نو رو به همه ی دوستان عزیزم تبریک میگم امیدوارم سالی سرشار از موفقیت و سلامتی در پیش رو داشته باشند و در سال جدید به همه ی آرزو های خوبشون برسن.
چگونه می رسی ز راه بی من ای بهار سبز؟
که من درون این قفس اسیر و پای بسته ام،
شکسته بال و خسته ام
چگونه می رسی ز راه ای بهار سبز؟
و هدیه شکوفه را نثار شاخه های لخت می کنی؟
که زاف های شام رنگ من ،در آرزوی پنجه ی نسیم تو
که شانه وار سر در آن برند، نفس نمی کشند.
چگونه می رسی ز راه ، ای بهار سبز؟
که قمری ترانه خوان تو
لب از ترانه بسته است
که در دلش ،نه عشق مانده و نه شور و شوق آرزو
نه یک کلام بهر گفتگو
چگونه پونه ها ،دوباره غرق گِل ، کنار جوی ها زبان به قصه باز می کنند؟
بنفشه ها چگونه با نسیم ناز می کنند؟
و ماهیان سرخ در بلور جام ها ، مرا صدا نکرده
زیر گوش هم نوید عید می دهند؟
که شهرزاد قصه گو ز یاد برده گفتگو؟!
نسیم صبحدم، به همره بهار نو،
اگر گذشتی از کنار جویبارها
اگر گذشتی از کنار یارها
اگر به خانه ، خانه
کو به کو سری زدی
اگر به پنجه های شوق بر دری زدی
اگر گذشتی از سکوتِ خانه ای که یک زمان
درون خویش داشت ، مرغکی ترانه ساز و نغمه سر کند
اگر که عابری به شهر من ، ز کوچه از کنار درب خانه ام گذر کند
به گوششان بگو
که این پرنده بی بهار مانده است
بگو که این غریب بی نشان ، میان شعله های تنگ یک قفس
ز راه دور دیده بر بهار دوخته ، در انتظار سوخته
به سنبل و به نرگس و به لاله های صبحدم بگو
حرام بادتان بهار !
جدا از آن پرنده ای ، که نغمه های دلکشش
تمام شهر را پر از ترانه می نمود
همه سرود لاله و گل و بهار بود
بگو چه زود بردی اش ز یاد ای بهار !
ای بهار بی وفا چو یار.