گفتم که استقلال می بره.
این برد رو به همه ی هواداران تبریک میگم .به امید قهرمانی این فصل که اونم مطمئنم
۱۰ سال پیش با ۲ تا از دوستای صمیمیم تصمیم گرفتیم تاریخ ۲۰/۶/۱۳۹۰ راس ساعت ۱۰ توی فلان محل همدیگرو ببینیم(فکر کنم فیلم ضیافت مسعود کیمیایی رو دیده بودیم و جو گیر شده بودیم ) گفتیم توی این چند سال چه از حال هم باخبر باشیم چه نباشیم باید این قرارو حتما بیایم.که شکر خدا اونقدر دوستای باوفایی بودیم که همدیگرو هیچ وقت فراموش نکردیم و مثل خواهر بودیم و همیشه جویای احوال هم .لابد می پرسید قرار امروز چی شد ؟ بالاخره رفتین یا نه؟ جواب اینه: خیر نرفتیم. به دلیل این که دوستانم سر کار بودن. ظاهرا ما این نکته ی مهم رو ۱۰ سال پیش فراموش کرده بودیم که روزی که قرار می ذاریم روز کاری هست یا نه؟ شایدم اون موقعا اونقد سر خوش بودیم که این حرفا چیه ؟ روز کاری باشه یا نباشه ما که حتما میایم!!!!!!
البته بگما همه یادمون بودا ولی به هم خبر دادیم که یه روز دیگه همدیگرو ببینیم و تجدید خاطرات کنیم. بله اینم از فیلم فارسی ما!!!!!!!
نتیجه ی اخلاقی داستان:همیشه وقتی قرار میذارین یه نگاه به تقویم بندازین که وسط هفته نباشه!!!!!!!
پی نوشت:به خاطر کپی برداری از فیلم مسعود کیمیایی اسم این پستو ضیافت گذاشتم
کودکی از خدا پرسید:
خدایا تو چی می خوری و چی می پوشی؟
ندایی در دل کودک زمزمه کرد
غصه ی بندگانم را می خورم
و گناه آنان را می پوشم.
خدایا!
به من توفیق
تلاش در شکست
صبر در نومیدی
رفتن بی همراه
کار بی پاداش
فداکاری در سکوت
دین بی دنیا
عظمت بی نام
خدمت بی نان
ایمان بی ریا
خوبی بی نمود
عشق بی هوس
تنهایی در انبوه جمعیت
و دوست داشتن
بدون آنکه دوست بداند
روزی کن
دکتر شریعتی
عید است و دلم خانه ی ویرانه بیا
این خانه تکاندیم ز بیگانه بیا
یک ماه تمام میهمانت بودیم
یک روز به مهمانی این خانه بیا
اللهم عجل لولیک الفرج