چه آرام درخود شکستم

عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفم

چه آرام درخود شکستم

عشق اونه که هیچ وقت نگی متاسفم

...

کاش امروز آخرین روز دنیا بود...

میلاد منجی مبارک

قطعه ی گمشده ای از پر پرواز کم است 

یازده بار شمردیم و یکی باز کم است 

این همه آب که جاریست نه اقیانوس است 

عرق شرم زمین است که سرباز کم است 

 

                    ((اللهم عجل لولیک الفرج))

من به آمار زمین مشکوکم

من به آمار زمین مشکوکم 

اگر این سطح پر از آدمهاست 

پس چرا این همه دلها تنهاست....؟

جملات زیبا

به سرنوشت بگویید: 

اسباب بازیهایت بی جان نیستند  

کمی آرامتر

آموزنده

از مترسکی سوال کردم: آیا از تنها ماندن در این مزرعه بیزار نشده ای ؟ 

پاسخم داد: در ترساندن دیگران برای من لذتی به یاد ماندنی است. پس من از کار خود راضی هستم و هرگز از آن بیزار نمی شوم! 

اندکی اندیشیدم و سپس گفتم: راست گفتی! من نیز چنین لذتی را  تجربه کرده بودم! 

گفت: تو اشتباه می کنی! زیرا کسی نمی توند چنین لذتی ببرد ، مگر آنکه درونش مانند من با کاه پر شده باشد. 

 

                        جبران خلیل جبران

دوست

دوست، تقدیر گریزناپذیر ما نیست. برادر خواهر پسر خاله و دختر عمو نیست که آش کشک خاله باشد

دوستی انتخاب است. انتخابی دو طرفه که حد و مرز و نوع آن به وسیله همان دو نفری که این انتخاب را کرده اند تعریف می شود.

با دوستانمان می توانیم از همه چیز حرف بزنیم و مهم تر آنکه می توانیم از هیچ چیز حرف نزنیم و سکوت کنیم. با دوستانمان می توانیم درد دل کنیم و مهم تر آنکه می شود درد دل هم نکرد و بدانیم که می داند. از دوستانمان می توانیم پول قرض بگیریم و اگر مدتی بعد او پول خواست و نداشتیم با خیال راحت بگوییم نداریم. و اگر مدتی بعدتر دوباره پول احتیاج داشتیم و او داشت دوباره قرض بگیریم.

با دوستانمان می توانیم بگوییم: امشب بیا خونه ما دلم گرفته. و اگر شبی دیگر زنگ زد و خواست به خانه مان بیاید و حوصله نداشتیم بگوییم : امشب نیا حوصله ندارم.

با دوستانمان می توانیم بخندیم، می توانیم گریه کنیم، می توانیم رستوران برویم و غذا بخوریم، می توانیم بی غذا بمانیم و گرسنگی بکشیم، می توانیم شادی کنیم، می توانیم غمگین شویم، می توانیم دعوا کنیم.

می توانیم در عروسی خواهر و برادرش لباس های خوبمان را بپوشیم و فکر کنیم عروسی خواهر و برادر خودمان است و اگر عزیزی از عزیزان دوستانمان مرد لباس سیاه بپوشیم و خودمان را صاحب عزا بدانیم.

با دوستانمان میتوانیم قدم بزنیم می توانیم نصف شب زنگ بزنیم و بگوییم : پاشو بیا اینجا و اگر دوستمان پرسید چی شده؟ بگوییم :حرف نزن فقط بیا. و وقتی دوستمان بی هیچ حرفی آمد خیالمان راحت باشد که در این دنیا تنها نیستیم.

با دوستانمان می توانیم حرف نزنیم کاری نکنیم جایی نرویم و فقط از اینکه هستند خوشحال و خوشبخت باشیم. 

 

                                                       سروش صحت